منطقه سرسبز کجور از جمله مناطق بکر و منحصر به فرد در استان مازندران است که دارای آب و هوای معتدل و سرد، چشم اندازهای طبیعی، آبشارهای فراوان و جنگل های انبوه می باشد که در بین دو کوه علم کوه و دماوند و دو منطقه چالوس و هراز قرار دارد.
کجور یکی از بخشهای شهرستان نوشهر واقع در استان مازندران است. این بخش ییلاقی و کوهستانی دارای سه دهستان به نامهای پنجک رستاق، زانوس رستاق و توابع کجور و به مرکزیت شهر کجور میباشد. دین اکثریت این منطقه اسلام و مذهب شیعه میباشد. سکنه منطقه را بومیهای کُجور که کُجوری خوانده میشوند تشکیل میدهند همچنین ایل کرد خواجوند از ساکنین این منطقه هستند. منطقه کجور به علت داشتن وسعت مراتع دارای پراکندگی نسبی است و اکثر روستاها از هم فاصله دارند. خانههای سنتی کجور به نام لَت به سر خنه و کَلچو خنه معروف میباشند که دیوارهٔ آن کاهگل و چوبی و سقف آن نیز از تکه چوبهایی به نام لَت پوشانده میشود.
مردم کُجور به زبان طبری با گویش کجوری سخن میگویند. مردم منطقه کجور به زبان طبری و با گویش کجوری که در محدودهٔ شهرستانهای نوشهر و نور و شرق چالوس رایج میباشد، گفتگو میکنند و در برخی از مناطق که اهالی آنجا از ایل خواجه وند هستند، خواجه وندی صحبت میکنند که به نوعی لهجه کردی محسوب میشود
منطقه کجور از مناطق مهم استان مازندران در زمینه صنایع دستی میباشد. کارگاههای مختلف نمد مالی، بافت جورابهای ساق بلند و ساق کوتاه از جنس پشم، صنایع چوبی منطقه که به زبان محلی به آن لاک تاشی میگویند مانند ساخت قاشقهای چوبی، کفگیر و سایر وسایل چوبی، ساخت بالاش پوشهای نمد چوپانی به نامهای محلی کِلمَد، چِغا، شولا، ساخت کلاههای نمدی، جاجیم بافی در این بخش قدمت دیرینه دارد.
منطقه کجور به لحاظ موقعیت جغرافیایی مناسب و دسترسی آسان به مکان های مختلف استان، از جاذبه های گردشگری بسیاری برخوردار است و گیاهان دارویی و زینتی آن معروف است.
به دلیل کوچ اجباری مردم کجور در زمان حکمرانی آقا محمد خان قاجار از دیار خود به این منطقه، زبان اکثر اهالی این روستا کردی است و معماری خانه های قدیمی روستای کجور به سبک روستاهای کردستان می باشد.